Şu kemalistler var ya, şu kemalistler..

Öyle uyanıklardır ki..

Öyle utanmazlardır ki..

Hem 24 Temmuzlarda koro halinde atağa geçerler..

“Lozan, Türkiye’nin tapusunu almamızı sağladı” derler..

Muhteremlere sorduğunuzda: “Lozan’da tapumuzu aldık isek, Yunan’ı denize döktüğümüz tarihte aldığımız ne idi, kiracılık belgesi mi?”

Cevap alamazsınız.

Sorularımızı sürdürürüz..

“Başkomutanlık savaşı sonunda Yunan askerlerini denize döktüğümüzde, şehid kanlarımızla vatanın tapusunu almış olmadık mı?”

Cevap veremezler..

Onlara, Lozan’daki hezimetin üstünü örtmek için, abartılı övgü emri verilmiştir..

Cephede kazandığımız zaferin, masabaşında kaybettiğimizin gizlenmesi istenmiştir..

Lozan’da anlaşmaya imza atılırken, İstanbul’un hâlâ işgal altında olduğu, gerçeğinin üzerinin örtülmesi emri verildiği için, sahada kazanılan savaşın değil, masadaki imzanın önemli olduğu kafalara kazınmaya çalışılmıştır..

Lozan’ın imzalanma yıldönümlerinde, “Lozan zaferdir” diye övgüler düzenlere sorularımız cevapsız kalsa da..

Onlar da, 30 Ağustos yıldönümlerinde, kendiliklerinden gerçeği kabul ederler..

Dün de, işte o 30 Ağustoslar’dan birisi idi..

Sözcü’sünden Cumhuriyet’ine hemen hepsi, “Zaferi kutluyoruz” diyorlardı..

“Kazandığımız zafer” diyorlardı..

Evet, zaferi Mustafa Kemal üzerinden tanımlıyorlardı ama..

Lozan’ın imzalanmasının yıldönümlerindeki gibi, “Tapuyu Lozan ile aldık, kazandık” söylemine ait tek kelime etmiyorlardı..

“Sen yıllarca kutlarsın bu zaferi, Bayram tadında” diyorlar..

“30 Ağustos zaferi nasıl kazanıldı” diye anlatmaya başlıyorlar..

Saadet Partisi desteği ile, Davutoğlu desteği ile, Babacan desteği ile kazandıkları belediyelerin kasasından Sözcü ve Cumhuriyet gazetelerine, hatta marksist Birgün gazetesine verdikleri ilanlarla, zaferi kutluyorlar..

Uğur Dündar’ları, yazısının başlığını, “30 Ağustos zaferi, ölüm ve sürgünden kurtuluşun, Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun adıdır” şeklinde........

© Yeni Akit