Diğer

16 Temmuz 2024

Evden ya da işten çıktın. Belki dışarıdaydın da, dönüyordun. Yağmur şiddetli. Şemsiye almışsın. Islanmamak için. O sırada en büyük endişen ve tedbirin öyle.

Su "şehir seli"ne dönüşmüş. Fırtına da mı var? Şemsiyeyi bile açamadan hızlı hızlı gitmek istiyorsun. Aklından o sırada başka neler geçiyor?

"Cadde" denen bir boşluğa adımını atıyorsun; isterse ayakların sırılsıklam olsun artık. Çantanı omuzundan avucunu indirmişsin. Bir adım atıyorsun. Düşüyorsun. Cansız elin sımsıkı çantana yapışmış. Öldün. Oysa doktor olmana az kalmıştı. Hayat kurtaracaktın. 23 yaşındaydın. Özge Ceren Deniz'di ancak ölümünle öğrendiğimiz adın.

O sırada sen de oradasın. Başkaları da var. Düşen genç kızı tanıyorsun. Dünyanız daha güzelleşsin diye, belki bu dünya daha güzel görünür diye sevdiğiniz için ikiniz de aynı yerde müzik çalışıyormuşsunuz.

Görür görmez düştüğünü genç kızın, kimseyi beklemeden, hiç düşünmeden o suya giriyor, elini uzatıyorsun. Elin vicdanın olmuş. Belki başka birine de el uzattın bugüne kadar, belki de artık devlet marifetiyle katledilmek istenen bir sokak hayvanını sevdin defalarca. Elin uzanırken bedenin saniyede tükeniyor. Vicdanınla öldün. 44 yaşındaydın. İnanç Öktemay'dı ancak ölümünle öğrendiğimiz adın.

O sırada orada olmasaydınız, yaşıyordunuz.

O suya adım atmasan yaşıyordun.

Yardıma koşmasan yaşıyordun.

Siz olmasaydınız, siz ölmeseydiniz, arkadan gelenlerden biri belki…

Buna hemen "kader" diyorlar. Belki herkes değil, ama "kötü kader" böyle tarif ediliveriyor. O onda orada olmak "kader" sayılıyor.

Oysa böyle "kader" aslında insanların ve kurumların umursamazlığı, özensizliği, duyarsızlığı ile, insan aklıyla ihmal, insan eliyle imal edilmiş bir tuzak.

"İş kazası" denen nice cinayet, hatta katliamın "kader"le ne ilgisi var? O sırada o iş yerinde, atölyede, fabrikada, madende, tersanede olmasa mıydın? Başkası olacaktı. Başkası ölecekti Biz, unutana kadar onun adını duyacaktık.

Ülke, insan yapısı ölüm tuzaklarıyla dolu. Başka düşman gerekmez. "Terör" bile her yerde, her köşede bu tuzakların ağına yetişemez.

Fabrikadan tarlaya, madenden tersaneye, haneden sokağa, "maganda kurşunu"ndan lunapark cinayetine, angaryaya koşulan 25 askerin paramparça olduğu, ailelerin DNA için taşları kazıdığı cephanelikten açlıktan veya soğuktan ölen bebeklere; ihmalin, boş vermişliğin, fırsatçılığın pençesinde "kader ağları" arasında, sözde kendi hayatı kendi elinde insanlar zannederken kendini;........

© T24