ACAİP YAZILAR

Yazıyı sosyal medya hesaplarımdan birinde buldum.

“Kabataş ekranı” isimli gruptan gelmiş.

Olay gerçek mi bilmiyorum.

Muzip bir kişi oturup böyle bir hikâye de yazmış olabilir gerçekten yapmış da olabilir.

Ama inanıyorum ki milyonlarca kişinin içinden geçeni anlatmış.

Olayın iki kahramanı var.

Biri sapına kadar Erdoğancı AKP’li bir taksici

Diğeri de kendine AKP’li süsü veren taksi müşterisi.

Haydi okuyalım;

Dün taksiye bindim. Taksinin arkasındaki Osmanlı tuğrasından ve radyodaki açık A Haber radyo kanalından anında anladım ki şoför gerçek bir uzun adam sevdalısı.

Dikiz aynasından şöyle bir tipime baktı takım elbiseli sarışın bir adam. Hemen kafasında çaktı cehape zihniyetini tabi.

Neyse yolculuk başladı. Tabi ki de muhabbet hemen seçimlere geldi. “Hah” dedim “şimdi yardım.”

Ama bu sefer ben atik davrandım ve “Allahıma bin şükür tekrar tek başımıza iktidar olduk!” dedim.

Şoför şaşkınlığından el frenini çekecekti nerdeyse.

“Abi sen de mi AK Parti’ye verdin ya?” dedi.

“Herhalde başka kime verecektik. Hamdolsun bu sefer de istediğimiz aldık” dedim.

“Hay yaşa abim be!” dedikten sora heyecanla ekledi; “Bu millet teröristlere, İsrail, Ermeni döllerine kalmadı” dedi.

“Vallahi ben 2002’den beri ak partiye veriyorum oyumu. Çok şükür ayda 700-800 bin lira kazanıyorum sayelerinde Allah reisten razı olsun” dedim.

Herif bir dumura uğradı ki sormayın.

Devam ettim; “3 tane arabam 4 tane evim var çocuklarım da yurt dışında okuyor keyfimiz yerinde çok şükür.”

Taksici “Abim sen ne iş yapıyorsun ayıptır sorması?” dedi.

“Ayakkabı imalat fabrikam var benim Antep’te” dedim.

“Eskiden sigortalı işçi maliyeti yüzünden ayda 50 bin zor kazanıyordum şimdi Türk işçileri çıkarttım hepsini Suriyeli aldım fabrikaya ne sigorta ne bir şey ayda 15 bin liraya çalışıyor adam biz de kazancımıza bakıyoruz elhamdülillah” diye devam ettim.

Adamın surat düştü.

“AK Parti başımızda olduğu sürece kazancımız hep bol oluyor Allah razı olsun onlardan” diye sıralıyorum artık hayli rahatlamış biçimde.

Sonra “Eee senin durumun nedir, sen ne kadar kazanıyorsun var mı ev, araba çocuk” diye sordum.

“Abi biz kiradayız, 2 çocuk var. Allah bağışlasın” dedi.

“Yollasana ya çocukları yurt dışına güzelce okusunlar İngilizce öğrensinler” dedim.

“Abi biz devlet okulunda zor okutuyoruz ne yurt dışısı” dedi.

“Öyle deme her türlü imkânınız var şükür etmesini bilmek........

© Sözcü