İnandığımıza, gerçekten inanıyor muyuz?
Çünkü, neye nasıl inandığımızı hiç ele almıyoruz!
Mantıkî, aklî cevaplar peşinde koşmuyoruz!
Kendisine inandığımız O Yüce Zât’ı bilmeyi, anlamayı / idraki
Ve bunların neleri gerektirdiğini; hiç mi hiç düşünmüyoruz!
Eğer düşünüp de, hakikî imanı / inancı elde etmiş olsaydık;
Dünya bize vız gelirdi.
Nefsanî ve şeytanî şüphe ve inkâr fırtınaları karşısında, asla sarsılmaz;
Dünyaya mertçe meydan okuyabilirdik.
İman ve inancımız; toprağa çıplak gözle bakmamıza benziyor!
Çünkü, ilimden soyutlanmış bu bakış;
Bize toz ve topraktan başka bir şey göstermiyor!
Aynı yere jeolog / yer bilimci gözüyle bakabilsek;
İçinde sakladığı maden cevherlerinden haberdar olur;
Gereğini yapmaya, canla başla koşuşurduk.
Çünkü sadece dışı gören basar / göz sahibiyiz.
İçi gören basiret’ten mahrumuz!
........

© Önce Vatan