Merhamet prensibi:

Müslüman bürokrat, her daim merhamet prensibi ile hareket eder. Kıtlık zamanında, açlıktan bahçesine girip hurma yiyen sahabiyi dövüp, elbiselerine el koyan bahçe sahibine, “Cahilken öğretmedin! Açken de doyurmadın! Şimdi de dövüyorsun” deyip, bahçe sahibini azarlayan ve o garip sahabiye yiyecek verip, elbiselerini iade eden Hz. Muhammed’in (S.A.S.) merhameti Müslüman bürokratın yegâne örneğidir.

Cesaret prensibi:

Müslüman bürokrat, söz konusu Allah’ın emri olan adalet ise gözünü budaktan esirgemez. Çünkü o bilir ki, Allah, her zaman hak ve adalet için mücadele edenlerin yanındadır. Kendisine baş kadılık teklif eden halifeye, “Ey Halife! “Bu görev için sadece ilim yetmez. Bu göreve gelecek kimse, senin aleyhine, oğlunun aleyhine, kumandanlarının aleyhine, rütbe ve makam sahiplerinin aleyhine de hüküm verebilecek cesarette biri olmalıdır” diyen İmam-ı Âzam Ebu Hanife’nin cesareti onun temel ölçülerindendir.

Adalet prensibi:

Müslüman bürokrat malından, makamından ve gücünden dolayı kimseye ayrıcalık yapmaz. Statüleri, konumları, bağlantıları ne olursa olsun aralarında hüküm verdiği insanlara muamelelerinde ve hatta bakışlarında bile eşit davranır. Çünkü o, “Kim ki, Müslümanlar arasında hüküm vermekle imtihan edilirse, onlara karşı bakışında, işaretinde, oturma yerleri........

© Milli Gazete