Peygamber Efendimiz (asm) Medine’ye hicret ettiğinde, Medine’de üç Yahudi kabilesi vardı. Bunlar; Beni Nadir, Beni Kureyza ve Beni Kaynuka Yahudileri idiler. Bu üç kabilenin murahhasları, Resulullah’ın huzuruna gelerek bir muâhede akdini teklif ettiler. Bu muâhedenin en mühim esasları şunlardı: Resûl-i Ekrem’in kendisine ve ashabına zarar vermemek, düşmanlarına yardım etmemek, Kureyş ile harb edildiğinde harb masraflarından bir kısmına iştirak etmek, buna mukabil Yahudiler de din ve mezhep serbestilerine sahip olmak, mallarında tasarruf hakkını hâiz bulunmaktı…

Peygamber Efendimiz’in (asm) evsafı Tevrat’ta tafsilatıyla bildirilmişti. Bu vasıflardan biri de Medine’ye hicret edeceği idi. Tevrat’ın asıl nüshalarından haberdar olan âlimlerden Abdullah İbn-i Selam ile Abdullah İbn-i Sorya Müslüman olmuştu. Sevgili Peygamberimiz (asm) şöyle buyurmaktadır: “Ebû Hüreyre (ra)’den rivayete göre Nebî sallallahu aleyhi vesellem: “(Hicreti müteâkib) Yehûd (hahamların)dan on kişi bana îmân etmiş olsaydı, yehûdun hepsi bana iman etmiş olurlardı” buyurmuştur.” (Sahih-i Buharî Muhtasarı Tecrid-i Sarih Tercemesi ve Şerhi, c. 10, s. 118)

Yahudi âlimlerinden Abdullah b. Selam, Peygamber Efendimiz’in huzuruna gelerek Tevrat’tan bazı sualler sordu. Kendi kendine, “Bu sorulara ancak Hak Peygamber cevap verebilir” demişti. Peygamberimiz Cebrail Aleyhisselam’ın talimiyle bütün sorulara cevap verdi. Bunun üzerine Abdullah b. Selam Kelime-i Şehadet getirerek........

© Milli Gazete