MSc Psycholoog

Dat moest het zijn! Eureka! Na jaren van wetenschap was dit dus dé conclusie. Uhmmm, maar wat nu?

'Marokkaanse prinsjes'... Zo worden Nederlandse Marokkanen vaak weggezet. Het is één van de 'onomstootbare uitkomsten' waarom zij thuis en buiten fundamenteel van situatie verschillen. Terwijl ik zowel vanuit mijn vak als ervaringsdekundige wel wat anders kan beamen.

Op een idyllische ochtend hoor ik de vogels fluiten. Ik staar in mijn gandorra (Marokkaans gewaad) uit het raam. In mijn rechterhand een foto van vader die er goed uitzag en bekendstond om zijn noeste arbeid. Hij kwam hier in 1970. Naast hem op de foto mijn moeder die hier naartoe kwam in 1977. Meestal kijk er even naar op zondag. Het is mijn vaste routine, voordat ik hem bel.

'Papa en mama waren anders'... Onzin. We waren zoals elk Marokkaan gezin was. Papa wat traditioneler, mama foutloos de taal sprekend die enorm streng was in haar opvoeding. Niets pamperen, maar hard werken. Op school, we moesten presteren.

Terug naar de foto merk ik op; beiden van 'Arabische' komaf, kijk ik hoe zij in hun twintiger jaren Scheveningen aandeden en mijn moeder hoogzwanger was van mijn oudste broer. Papa in een broek met brede pijpen, mama met haar felgroene ogen. Ze konden zo door voor Andalusisch stel.

Hoe heeft het toen moeten zijn, vraag ik me af. Papa heeft me pas laat de verhalen verteld van toen. Een vechtend Marokko dat in 1956 eindelijk de geur opdeed van op zichzelf zijn.

Na die idyllische ochtend ontgrendel ik mijn telefoon.

X is inmiddels tot een rechtse modderpoel verworden waar anonieme accounts er een missie van hebben gemaakt om overal een punt van te maken. Men is zó in paniek geraakt, dat men het niet meer weet. Sinds Corona lijkt het gevoel enkel versterkt.

Maar is dat zó erg vraag ik me af?

Er moet voor bepaalde groepsdynamica die maar niet te analyseren valt een verklaring worden gevonden. Tot mijn verbazing is het dat men denkt dat het een een probleem is dat zich pas manifesteerde na 9/11 en destijds onder de loep kwam. Maar in werkelijkheid veel eerder. Wie een beetje literatuuronderzoek doet zal tig rapporten lezen over de jaren '80 van Janmaat en de incidenten in de jaren '90.

Door agogen, psychologen, sociologen, antropologen, wijkagenten, maatschappelijk werkers en ga zo maar door. Er moet een verklaring worden gegeven. Voor........

© Joop