Ağustos ayında açıklanan enflasyon rakamları, ekonomi yönetiminin zafer naraları atmasına neden oldu. TÜİK’e göre yıllık enflasyon yüzde 51,97'ye geriledi, yani son bir yılın en düşük seviyesinde. Bu veriler, sıkı para politikalarının ve baz etkisinin meyvesi olarak sunuluyor. Ancak bu rakamların ardında yatan gerçekler ve bizlere anlatılmayanlar üzerine düşünmek gerek.

Yıllık enflasyonun yüzde 61,78'den yüzde 51,97'ye gerilemesi, fiyat artışlarının hız kesmesi anlamına gelse de aslında vatandaşın cebine yansıyan bu düşüş yok. İnsanlar marketlerde, faturalarda ve kiralarda her geçen gün daha fazla para harcamak zorunda kalıyor. Gerçek olan şu ki fiyatlar yükselmeye devam ediyor; sadece artış hızı biraz yavaşlamış gibi gösterilmeye çalışılıyor. Tam bir illüzyon ekonomisi yani.

Bağımsız araştırma grubu ENAG'a (Enflasyon Araştırma Grubu) göre, gerçek yıllık enflasyon yüzde 90,35 seviyesinde. Bu oran, TÜİK’in açıkladığı resmi verinin neredeyse iki katı. Yani sokaktaki vatandaşın hissettiği enflasyon, resmi rakamlardan çok daha yüksek.

Eğitim harcamalarındaki yüzde 120,81’lik yıllık artış ise başka bir trajediyi gözler önüne seriyor. Yeni eğitim dönemi başlamadan ailelerin omzuna binen yük katlanarak artmış durumda. Soru şu; hangi aile, çocuklarının eğitimi için bu kadar büyük bir mali yükü kaldırabilir? Eğitim, geleceğe yapılan bir yatırım ama bu yatırımın maliyeti,........

© Gerçek Gündem