Aile hekimleriyle ilgili 2023 yılında yayımlanan bir raporun bulgularını okuyalım:

· Gençler Über çağırır gibi aile hekiminden hemen randevu alabilmek istiyor. Halbuki aile hekimliğinin esas amacı erişimin kolay olması değil, aynı hekimle sürekli, düzenli ve uzun vadeli ilişki kurulmasıdır. Amaçlar karışınca sistem tıkanıyor.

· Sağlık Bakanlığı, aile hekimlerinin davranışlarını izin ve ceza gibi belli bazı yöntemlerle mikro yönetime tabi tutuyor. Bu durum aile hekimlerinin kendi bütçesini kendisinin yönettiği bağımsız ortaklık sistemi ile çelişiyor.

· Aile hekimleri, tedavi ve takip işlerinin yanı sıra rutin raporların verilmesi, sağlık eğitimleri, aile planlaması, aşı soğuk zincir yönetimi gibi birçok idari işle meşgul oldukları için esas işlerine zaman ayıramıyor.

· Aile hekimlerinin içinde olduğu koşullar yurdun her yerinde farklı. Bazı büyük şehirlerde aile hekimleri kiralarını ödeyemedikleri için işlerini yapamaz hale geldiler.

Yukarıdaki çıktıları okuduğunuzda bu tespitlerin, Türkiye’deki aile hekimlerinin sorunları üzerine yazılan bir rapordan alındığını düşünmüş olabilirsiniz. Ama aslında bu rapor, İngiltere Parlamentosu’nun yüksek kanadı olan Lordlar Kamarası tarafından yayımlanmış. Mukayese etmek için Türkiye’deki aile hekimi derneklerinin benzer raporlarını da inceledim. Aşağı yukarı aynı sorunlar var. Bizimkilerde dikkatimi çeken ek bir önemli sorun “aile hekimlerine yönelik şiddet” oldu. Belki İngiltere’de de doktorlar dayak yiyordur. Ama biz, “Koskoca Lordlar utanıp yazamamıştır”, diyelim.

Dünya çapında aile hekimliği........

© Ekonomim