Siyonistler, işgal ettikleri Filistin topraklarına yerleştikleri tarihten itibaren “yerleşimci teröristlerle” yağmacılığı, “siyonist hukukla” meşrulaştırdılar ve başta BM kararları olmak üzere insanlık adına alınan hiçbir kararı dikkate almadılar. Aparatı oldukları ve aparat olarak kullandıkları emperyalist güç odaklarından aldıkları desteklerle bundan sonra da dikkate almayacaklar. İlk büyük ihanetleri kendilerini Firavun zulmünden kurtaran Musa peygambere yapan atalarının muhayyilelerinin ürettiği “Arz-ı Mevut” masalına inanan Siyonistler, Asya kıtası topraklarının önemli bir kısmının kendilerine ait olduğuna inanıyorlar. İşçi Partili Başbakan David Ben Gurian’ın 1937 yılında “Arapları kovup, yerlerini almalıyız.” sözü kayıt altındadır.

Sabra ve Şatilla katliamının baş kasabı Ariel Şaron, 15 Kasım 1998 tarihli Ajans France Press’e verdiği demeçte: "Zaman içinde unutulan bazı gerçekleri cesurca ve açık seçik bir biçimde kamuoyuna açıklamak, İsrail liderlerinin görevidir. Bunlardan ilki, Arapların tahliyesi ve topraklarının istimlaki olmadan siyonizm, emperyalizm veya Yahudi devleti olmadığıdır." demiştir. Burada “topraklarının istimlaki olmadan” ifadesi üzerinde birazcık düşünmeye ve hedefleri anlamaya ihtiyaç var.

Bir dönem siyonist İsrail’de başbakanlık yapmış Golda Meir’in "Filistin halkı diye bir şey yoktur. Buraya gelip onları çıkararak, ülkelerini almış değiliz. Onlar zaten yoklar." dediğinde kimse yadırgamış mıdır?

"İsrail, önümüzdeki 10 veya 20 yıl içinde, mültecilerin Gazze Şeridi ve Batı Şeria'dan Lübnan'a doğal ve gönüllü olarak göçünü etkileyecek koşulları yaratacaktır." diyen İsrail’in beşinci başbakanı İzak Rabin, 1974-1977 ve 1992 ile 1995 yılları arasında (1995 yılındaki suikastına kadar) iki dönem başbakanlık yaptı ve her türlü işgali meşru gördüğü için 1994 Nobel Barış Ödülü’nü Yaser Arafat ve Şimon Peres ile paylaştı.

Ariel Sharon’un 24 Ağustos 1988 tarihli “İnsanları kamyonlara doldurup kolayca götüremezsiniz. Ben pozitif bir politika........

© Diriliş Postası