İkinci a harfi üzerinde düzeltme (ya da inceltme, şapka vb.) işareti ile hayâ, utanma, utanç duygusu anlamına gelen bir sözcük.

Yeri gelmişken bu işaret üzerinde biraz duralım: Bu işaret konmazsa hayâ bambaşka anlam taşıyan bir sözcük olur. Tıpkı hâlâ demek isterken hala, kâr demek isterken kar, âşık demek isterken aşık dememiz gibi.

Bu hata bilerek ya da bilmeyerek yapılıp duruluyor.

Sadece okumuş yazmış olmayanlar tarafından değil, okumuş yazmışlar, özellikle de onlar tarafından.

Televizyonlarımızda, gazetelerimizde düzeltme işaretine artık hemen hemen hiç rastlanmıyor. Bunun nedeni bana göre, bilgisizlik olduğu kadar ulusça tutulmuş olduğumuz umursamazlık, tembellik hastalığıdır.

Yine yeri gelmişken yıllardır süre gelen bir dil hatasına daha değineyim.

Çok öncelerde yazmıştım ama yine yazayım: Muhattap konusu.

Böyle bir sözcük yoktur. Muhattap değil “muhatap”tır o sözcük. Yani tek “t” ile yazılıp söylenir.

Muhattap size ağzı daha dolduran, daha okkalı gibi görünüyorsa oldu olacak aynı kökten türetilmiş sözcükleri değiştirerek hatip yerine hattip, hitap yerine hittap deyiverelim...

Son zamanlarda bir de maruz kalmak modası çıktı. Örneğin diyor ki “Dün maruz kaldım”. Neye maruz kalmış, belli değil. İllaki bir şeye, duruma vb. maruz kalınır ve o şeyin ne olduğu aynı cümle içinde belirtilir.

Yapmayın! Dil bizim oyuncağımız değil,........

© Cumhuriyet