Zamanına, vaktine tasarruf edemeyenler, hayatta muvaffak olamamışlardır, olamazlarda. Hem vaktinde namazlarını kılıp hem de işlerini hiç aksatmadan yapabilenler, artık kendilerini var etmiş sayılırlar. Kendilerini yokluğa mahkum edenler ise namaza giderken işini aksatır, işini yaparken de namazını aksatır. Bu gibi aksatmalar, doğrudan doğruya bir iman, bir iddia sahibi olmamanın belirtileridir. İddialı yaşamayanlar, henüz kişiliğini dahi iddia edemeyecek güçsüzlüktedir.
Kararsız, hayat çizgisi olmayan, neye nasıl inandığından haberi dahi olmayanlar, vaktine tasarruf edemez. Çünkü inancı zayıf adamlar, vaktine tasarruf edecek güç........

© Yeni Meram