17 Nisan 2024 tarihinde Avrupa Birliği Konseyi’nin Türk-AB ilişkilerine dair aldığı karar Kıbrıs’ta ve Türkiye’de abartılı ifadeler ve tepkilerle karşılandı.

Cumhurbaşkanı Nikos Hristodoulidis, karardan büyük bir memnuniyet duyduğunu açıklarken, Türkiye karara karşı sert tepki gösterdi.

Oysa gerçek şudur ki, Konsey’in Sonuç Bildirgesi ne Hristodoulidis’in büyük bir memnuniyet duymasını haklı çıkaracak, ne de Türkiye’nin sert tepkisini gerektirecek niteliktedir.

Kararı incelemeye geçmeden önce, Nikos Hristodoulidis ile Türkiye’nin AB’den başlıca beklentilerine bakalım.

Hristodoulidis, cumhurbaşkanlığı koltuğunda oturduğu bir buçuk yıldan beri, kendinden önceki liderlerin yaptığı gibi, Kıbrıs Sorununun çözümünü Türk-AB ilişkileri zemininde ele almak istemektedir.

Tassos Papadopullos’un yirmi yıl önce ortaya attığı bu dogmaya göre, Türkiye’nin AB yolunda ilerleyebilmesi için, Kıbrıs Sorununun çözümü yönünde irade sergilemesi şarttır. Daha doğrusu, bir ön şarttır!

Kıbrıs Ruf tarafına göre, “Türkiye’nin AB yolu Kıbrıs’tan geçer”. Nitekim, bu yönde sık sık açıklamalar yapılır.

Ne var ki, başta Almanya olmak üzere, bu görüşe katılmayan devletler vardır.

Bu bir dizi neden ötürü böyledir.

Evvela, AB kurumları Kıbrıs Rum tarafının Kıbrıs Sorununun çözümü yönünde gerçek bir iradeye sahip olup olmadığından emin değildir. Annan Planı ve Crans Montana örnekleri olumsuz referanslar olarak ortada duruyor.

Diğer bir nokta, AB üyesi devletlerin Türkiye ile ilişkilere kendi çıkarları doğrultusunda başka pencereden baktıkları gerçeğidir. Örneğin Almanya, Türkiye’yi önemli bir ekonomik partner olarak görüyor, ayrıca, mülteciler konusunda Türkiye’ye hayati bir rol biçiyor.

Çok önemli bir diğer nokta ise, Türkiye’nin jeo-politik önemidir. Bu, AB’nin yabana atacağı bir olgu değildir. Özellikle Rusya’nın Ukrayna’ya saldırısından sonra, Türkiye’nin Batı ile birlikte hareket etmesine büyük önem atfediliyor.

Başka bir açıdan baktığımızda ise şu tablo ile karşılaşırız: Türkiye’nin........

© Yeni Düzen