İnce bir küçümseme vardır bazen. Karşındaki kafasındaki hiyerarşi basamaklarından birine yerleştirmiştir seni. Herhangi bir alanda olabilir bu; sınıfsal, fiziksel, yaşsal, yetenek ya da başarı gibi şeylerle ilgili. Dillendirilmemiştir ama hissedersin hemen. Bakışlardaki bir gölgedir kimi zaman bunun ip ucu, ya da beden dilindeki küçük işaretler. Şu veya bu nedenle altındasındır onun. Öylesine yaygın bir durumdur ki bu, hepimizde vardır. Hoşlanmasak, bizi huzursuz etse de vardır. Biraz da olmak zorundadır sanki. Kendi deneyimlerimden biliyorum. Bundan nefret ettiğim ve minimize etmeye çalıştığım için altında ezilmişimdir bu anti hiyerarşik tavrımın. İstismara açık hale getirmişimdir biraz da kendimi. Tevazu ile filan ilgisi yok bunun. Tevazu çoğu zaman tasarlanmış bir tutumdur. Hiyerarşiyi reddettiğin için birileri bunu takdir etmek yerine senin üstüne basıp manzaranın tadını çıkarmaya çalışır. Hiyerarşik modellere alışık toplumsal bünyenin yarattığın şaşırtıcı düzlükte bocalamasıdır belki de bu. Ezilmeye alışık olanın kendisine verdiğin aşırı değer ile ne yapacağını bilememesi. Takdir edilmek bir yana beklentiyi sonsuz yükselttiğin için bir öfke ve sonradan inkâr ve nefretle bile karşılaşman mümkündür. Sen ona bir biçimde eşit olduğunuz mesajını veriyorsundur ama görüntü farklıdır. Senin ayrıcalıklı........

© Yeni Düzen