Zaman değişir, insan da zamanla değişir ama bu kemaliyete uygun bir değişim olursa gelişimdir, kişiyi değerli kılar.

Eskilerin ‘kırkından sonra değişeni teneşir paklar’ demesi, çıktığı kabuğu beğenmeyen kestane misali, aslını inkâr edenler gibi hallere girenler içindir.

Değişime ayak uyduran da çoktur, değişiklikten rahatsız olan da... Her ikisi de kabul edilebilir. Fakat öz değişmez, kabuk değişir nihayetinde. “İnsan 7’sinde ne ise 70’inde odur” sözü, hiç yabana atılmamalı.

Baş döndürücü hızla değişen dünyada, değişmeden, bozulmadan........

© Yeni Asya