Payam-Badem anlamına gelse de köy portakal-mandalina ve limon ağaçları arasında kaybolmuş. İstanbul’a alışkın benim gibilere ‘şişeleyip götüresim var’ dedirtecek kadar parfüm sıkılmış gibi ilginç bir havası var. İçinize çektiğinizde yoğun bir şekilde çam, reçine, adaçayı, kekik ve denizden gelen iyot kokularını hissedebiliyorsunuz. (Tanıyıp tespit edebildiklerim bunlar aslında başka otların da eşlik ettiği yoğun bir şifalı kokusu var...)

Burada yer alan arkasını çam dağlarına yaslayan Yeni Asya Tesisleri ise belli ki büyük bir gayret çaba ve şevkle inşa edilmiş, misafirlerini ağırlamayı bekliyor. Biz gittiğimizde üniversiteli gençlerin Risale okuma programları yeni bitmişti.

Tesisi işleten fedakar Ufuk- Havva Özaktaş ailesi güler yüzleri ve içten davranışlarıyla bizi karşıladılar. Alt kat yemekhane, giriş kat karşılama- geniş ders salonu, kalmaya müsait odalar, küçük bir mutfak, ikinci kat ailelerin kalmasına müsait klimalı odalar, ders salonu, lavabolar ve mutfak, teras kat ise her zaman serin rüzgarlara açık geniş bir alan olarak inceden inceye tasarlanmış. Çok emek sarf edildiği belli.

Kütüphanesi uzun zamandır okumayı planladığım kitaplarla dolu olduğundan çok sevindim ve........

© Yeni Asya