Çevremizdeki insan sayısı arttıkça ve değiştikçe hayatın farklı yüzleriyle karşılaşırız.

Her bir insan bize, yeni yaklaşımları ve düşünceleriyle yenilenmemizi öğretir.

Öğrenmemeye direnmek, kalıplarımızı tartışmaya açmamak, yanlışımızı görmeyi önler.

Bu her söylenen doğru demek de değildir. Söylenenlere, doğru bulmadıklarına tavır geliştirmek de değildir. Buraları sen böyle anlıyorsun, ben böyle anlıyorum demektir. Hangi noktalarda aynı düşünmediğini bilmek, hangi noktalarda hemfikir olduğunu bilmekle gelişir.

İnsan bir topluluk içinde gelişir, sosyalleşir, olgunlaşır ve adam olur.

Topluluk, bir insandan üstündür. Ortak akıldır. Çoklu esma tecellisidir.

Topluluk, şahs-ı manevidir. On akılla düşünür, yirmi gözle görür. Ve hakeza.

Bütün mesele topluluk içindeki yerini bulabilmektir. Hangi esma senin üzerinde baskınsa onu keşfedip, topluluğa emanet etmektir. Onlar isterse, ihtiyaç........

© Yeni Asya