Bediüzzaman Hazretleri, hiç bir suçu olmadığı halde, Şeyh Said isyanı münasebetiyle Isparta’ya gönderilirken on beş gün bu camide kalmış. Cuma namazını bu camide kıldık.

Cuma akşamı, hizmet merkezinin geniş salonu oldukça kalabalıktı. Önceden tanıdığım gönül dostlarımın yanında, yeni tanıdığım nice yeni dostlar da vardı. Onlara bin Bârekallah! Cemaatin birlik ve beraberlik içindeki hizmetleri gayet güzeldi. Zaten bir cemaatte ihlâs ve tesanüt olduktan sonra, yapılması gereken diğer hizmetler kendiliğinden geliyordu. Zira Bediüzzaman Hazretlerinin ifade ettiği gibi: “Cemiyetteki tesanüt, durgun şeyleri harekete getirmek için yaratılmış bir vasıtadır. Cemaatteki karşılıklı haset ise, harekette olanları durdurmaya yarayan bir vasıtadır.” (Hutbe-i Şâmiye s. 301)

İslâmî hizmet cemaatleri arasında da kıskançlığa sebep olacak bir durum yoktur. Farklı metot ve usullerle İslâm dinine hizmet eden bu gruplar, birbirlerini tamamlayan unsurlar gibidir. Bundan dolayı Bediüzzaman:........

© Yeni Asya