Ilık bir nisan sabahında 17. Risale-i Nur Kongresi için Ankara’ya yolculuk yaparken baharın güzelliklerinin cazibesi ruhumuzu sarmıştı. Âdete ilme, irfana, uhuvvete, vuslata muhabbete sefer yapan yolcular gibiydik. Baharı görmeyi, sevmeyi, okumayı, tefekkür etmeyi ders aldığımız Nurlu bir toplantıya sade, nezih, berrak bir âlemin içimizi mest eden tefekkürü ile temizleniyordu. Vaat edilen cennetasa baharların diriliş iklimlerinin, bolluğun, bereketin müjdelerini hissetçikçe ferahlıyorduk. Her yerde, her şeyde varlığın, hayatın, ömrün tecessüm etmiş renkleriyle şekilleniyor; dirilişin vesilesi her varlıkta aile, temel olarak ebeveynler ve yavrular fark ediliyordu.

Görünüp kaybolan güneş ışıkları yeryüzü sayfasını renklendiriyor, gökyüzünde Ebr-i nisan tabir edilen bulutlarda yağmur geçişleri serpintilerle canlıları selamlıyordu. Böyle güzel bir mevsimde Anadolu topraklarından Ankara’ya gelen insanların........

© Yeni Asya