Zaho’da medresede okurken bir öğlen arası bizler istirahatte iken Türkiye’den Molla Tahir Şusi medresemize geldi ve dedi ki: Bediüzzaman Said Nursî’yi biliyor musunuz? Onu hiç gördünüz mü? Devamla dedi ki, onu mutlaka görmeye çalışınız. Şayet görme imkânınız olmaz ise onun eserlerini mutlaka okuyunuz. O günden sonra Bediüzzaman’ı görmek için içimden planlar kurdum.

Bir gün Molla Beşiré Baseyi’ye dedim ki “hocam Bediüzzaman’ın eserlerinden bana bir veya birkaç kitap getirebilir misin?” Hoca bana inşallah dedi. Bir zaman sonra Molla Beşir bana Üstad’ın eserlerinden Hutbe-i Şamiye ve Rehberu Şebbanı (Gençlik Rehberi) getirdi.

İlk fırsatta ikisini de okudum.

Bediüzzaman’ın bu iki eserini okuduktan sonra, Üstad’ı görme arzusu bende yapılması gereken farz bir iş gibi oldu.

Ben o zaman Mardin iline bağlı İdil ilçesi Yarbaşı köyünde fahri imamlık ve müderrislik yapıyordum ve 34 yaşındaydım. Bir öğlen namazı sonrası camimin camaatına ve talebelerime dedim ki, ben Bediüzzaman Hazretlerini görmek için Eskişehir’e gideceğim.

Eve gidip birkaç eşyamı aldım ve bir kamyonun kasasına binerek Mardin’e, oradan da Diyarbakır’a gittim. Diyarbakır’da Mehmet Kayalar’dan Bediüzzaman’nın kaldığı yerin adresini........

© Yeni Asya