Özgür olmak ve özgür hissetmek bir insan için nefes almak kadar hayatî bir ihtiyaçtır. Özgür olmayan veya kendini özgür hissetmeyen bir insan hayatın neresindedir ve ne kadar hayatın içinde olabilir?

Bediüzzaman Hazretleri Emirdağ Lâhikası’nda; “En ziyade muhtaç olduğum ve hayatımda en esaslı düstur olan, hürriyetimdir. Asılsız evham yüzünden, emsalsiz bir tarzda hürriyetimin kayıtlar ve istibdatlar altına alınması, beni hayattan cidden usandırıyor. Değil hapis ve zindanı, belki kabri bu hâle tercih ederim. Fakat hizmet-i imaniyede ziyade meşakkat ise ziyade sevaba sebep olması bana sabır ve tahammül verir. Madem bu insaniyetli zatlar benim hakkımda zulmü istemiyorlar; en evvel benim meşru dairedeki hürriyetime dokundurmasınlar. Ben ekmeksiz yaşarım, hürriyetsiz yaşayamam.” ifadesiyle insan için hürriyetin temel bir ihtiyaç olduğunu bu veciz sözü ile haykırmıştır.

İnsanın aklı, fikri, ruhu kalbi her çağda hürriyete meftun ve aşıktır. Zira insan hürriyeti ile bir varlık ve bir anlam kazanır. Akıl ve irade beraberinde hürriyeti, hürriyet ise beraberinde insana imtihanını........

© Yeni Asya