Bir gün Resûlullah efendimiz, Eshâbı ile mescidde otururken, Cebrâil aleyhisselâm gelir ve Hazret-i Ebû Bekir'i metheder!.. Hazret-i Ebu Bekir “radıyallahu anh” İslam dininin göz bebeğidir. Muhammed aleyhisselamın dostudur, arkadaşıdır, mübarek kayınpederidir... Büyük tüccar idi. Bütün malını, evini, barkını Resulullah uğruna verdi. Gençliğinde de arkadaş idiler. Hazret-i Ebu Bekir, Aşere-i mubeşşerenin (cennetle müjdelenen on kişiden) birincisidir. Peygamberlerden sonra, bütün insanların en üstünüdür. Bütün gazalarda bulundu. Âyet-i kerimeler ile metholundu. Müslümanların birinci halifesidir. Kur’ân-ı kerimi kitap hâlinde ilk toplayan odur. 13 [m. 634] senesinin Cemazil-ahır ayının yirmisekizinci salı gecesi, altmışüç yaşında vefat etti... Bu mübarek zatın lakab-ı şeriflerinden biri "Atîk"tir. Bunun sebebi şu idi. Hazret-i Fahr-i âlem "sallallahü teâlâ aleyhi ve sel­lem" mübârek yüzlerine nazar edip, "Bu,........

© Türkiye