Siyaset Bilimci Giovanni Sartori’nin “Pazarlıklar Demokrasisi” tanımı vardır. Tam da Türkiye’nin bu günlerini ifade ediyor.

İrili ufaklı partiler 14 Mayıs Milletvekili Genel Seçimi ve Cumhurbaşkanlığı seçimi öncesinde CHP ile güçlerinin çok ötesinde tavizler ve çıkarlar elde ederek işbirliği içine girdiler.

Normalde bu pazarlıkların seçim sonrası, parlamentonun oluşumu ile birlikte hükümet terekkübünde olması lazım iken, Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemininin 50 artı bir oyu şart koşması küçük partileri seçim öncesi, kantara bile çıkmadan ana muhalefet partisinin tepesine çıkacak noktaya getirdi.

Son tahlilde CHP bu partilerden umduğunu bulamadı. Hem parlamento içinde istediği sayıya ulaşamadı, hem cumhurbaşkanlığı seçiminde başarılı olamadı. Mamafih, can çıkar huy çıkmaz; CHP seçime kendisi olarak giremiyor, küçük partiler de CHP’nin bu zaafını çok iyi görüyorlar ki, en çok oyu alanın seçileceği yerel yönetimler seçimlerinde dahi pazarlıkları zorluyorlar…

Kurulduğu andan itibaren gerçekleşen üç seçime CHP’nin simbiyozu olarak giren İYİ Parti, bu........

© SuperHaber