Bir söz, söylem, şiir, roman, hikâye, her ne ise ortasından okunmaz, ortasından okunursa da bir şey anlaşılmaz, mesaj alınmaz, algılanmaz. İnsanları cinsiyetleri ayırmışız, meslekleri sınıf sınıf parçalamışız, branşları kategoriye göre parçalamışız. Ayrıntıya ulaşmak için elbette ayırım, ayırma, ayrıntılı anlama çabası çok iyidir de, yanlış olan bütünü görmemek, bütünü öğrenmeden ayrıntıda debelenmek. Kadınlar erkeklere sitem ediyor, erkekler de kadınlara, gençler ihtiyarlara sitem ediyor, ihtiyarlar da gençlere. Bölüp, bölüştürerek çareler bulmaya çalışırken, hangi bölümde isek karşıya sitem ederek yolumuzu doğru sanıyoruz.

Bilmiyoruz işte, henüz bilmiyoruz, dünya denilen gezegende yaşıyor ve başkaca bir yaşam yeri, alanı da bilmiyoruz. On binlerce canlıyla birlikte yaşarken dünya da akıl sahibi tek yaratık insan. Kadın, erkek ayırımı sadece cinsiyet farkı, ikisi de insan. İnsan topluluğu kendi içerisinde sağlam temelli iletişim, anlama, algılama, anlatma yetisine sahip olamazsa, istikrarlı bir duruş içerisinde yaşama dâhil olamazsa kendisini de yıpratır karşısındakini de, hayat olur azap.

Kadının biri kumsalda yürürken ayağı eski bir lambaya takılmış.........

© Önce Vatan