Küçücük bir beylikten muhteşem bir imparatorluğa dönüşen Osmanlı Devleti, 600 küsur yıllık varlığının son günlerinde kurtlar sofrasında pay edilmeye başlanmıştı.
Bir yanda savaşlardan bitap düşmüş bir halkı diğer yanda hazinesi boşalmış, borç batağında bir devlet. Sonuç olarak: itibarı elinden alınmış bir padişah ve artık eski gücü kalmamış, küçüldükçe küçülmüş bir imparatorluk.

İmparatorluğun halktan, halkın da imparatorluktan umudunu kestiği günler. "Osmanlı" tebaasından olmanın vasfını kaybettiği günler.

Yenilmiş ve ezilmiş bir halk, dağılmış bir ordu.

Ancak:

Artık "Bitti" denildiği anda açılan yeni bir sayfa, yazılan yeni bir tarih ve küllerinden doğan yeni bir devlet.

Bunu nasıl başardılar? Nasıl bir ruh hali oluşturdular ki onca yıkılmışlıklara rağmen, onca yokluklara rağmen her şeyin üstesinden gelebildiler.

Kaybedecek bir şeyi kalmamış insanların can havliyle hayata tutunmaları mıdır yoksa bu?

Bu canlanmayı sağlayan, bu ateşi yakan kişi doğduğundan beri bugüne mi hazırlanıyordu?

"Mustafa Kemal" olmak onun kaderi miydi?

Mustafa Kemal yıkılmak........

© Önce Vatan