Şiddet ekranlardan ve oyun konsollarından sokaklarımıza taşarak bize aslında ne olduğumuzu daha net ve çıplak şekilde anlatan şiddet. Ortadoğu coğrafyasından asla ayrılmayan ama bu durumun istisnası olmayı süreç içinde en çok başaran bize de, zaman zaman musallat olan şiddet.

Ama bu aralar memleket bir Ortadoğu bataklığından farksız ne yazık ki. Her gün haberlerde anayasa değişikliğini açılım sürecini falan konuşuyor olsak da, bir kısmımız meseleyi İstanbul sözleşmesi özelinde görse de sanırım olay çoktan boyut değiştirdi. Konu bir ya da birkaç nedene bağlanıp çözümlenebilir değil artık.

Mesela Kadın cinayetlerini durduracağız platformunun verilerine göre bu yılın ilk 9 ayında 295 kadın cinayeti işlenmiş görünüyor. 184 kadın da şüpheli bir şekilde ölmüş. Aynı tarihlerde yapılan bir çalışma ile bu cinayetlerin 34 ünün de daha önceden sabıkası tespit edilmiş.

Şunları alt alta yazarken bile insan kendini kötü hissediyor. Daha geçen gün para için yeni doğan çocukları öldüren bir çetenin haberini okuduk. Günlerdir, ağırlıklı olarak kız çocuklarının maruz kaldıkları vahşeti okuyor, görüyoruz. Sokaklarda üç kuruş alacak verecek davası yüzünden vahşi batı benzeri hesaplaşmalar yaşanıyor.

Ellerinde bıçaklarla tanımadıkları insanları yaralayan öldüren gençlere şahit oluyoruz. Bir ara geçmişe doğru tarayarak bir bakayım diye düşündüm ama tahammül sınırlarımı aşması bir tarafa: o........

© Muhalif