“Bilgi bellemenin yolu sözdür; San’at bellemenin yolu ise iştir.”

Mevlana

Hazret-i Mevlânâ, eserlerinde, insan gerçeklerine ebediyetten ışık tutmuştur. Bu yüzden, üzerinden asırlar geçse de, muhtevâsı ve üslûbu ile gönül bahçelerine asırlar öncesinden gelen bir bahar esintisi gibi, güzellikler yaymaktadır.

Mevlânâ gönül ikliminden mesajını ulaştırma, derdini anlatabilme çabası içindedir. Mevlânâ anlaşılmak kaygısı taşısa da her devire gönüllere nüfuz edecek şekilde ulaşmıştır. Çünkü gönül ve dil, ilâhî bağdan gelir. Zaman eskitmez, yıpratmaz. 14. Beyitte der ki: “Dilin müşterisi olur sadece kulak; İrfana sırdaş olur, aklı aşabilen ancak.”

Nurettin Topçu da Mevlânâ gibi, ağırlıklı olarak, insanın ahlaki erdemler kazanarak olgunlaşması, yenileşmesi ve dirilmesi konuları üzerinde durmuş bir fikir duayeni olarak Mevlana ve Tasavvuf adlı eserinde, Mevlânâ’daki derin halleri id­rak hususunda insanların çoğunun kifayetsizlik için­de ol­du­ğu­na dair güzel bir tespitte bulunmuştur:

“Biz Mevlânâ Celâleddîn’in vecdinin feryatlarını dinledik. Daldığı huzur denizinin derinliklerini görmemize imkân yok. Denizin tâ dibinden sıyrılıp tâ suyun yüzüne ne vurduysa onu görüyoruz. Biz Hazret-i Mevlânâ’nın aşkını değil, sadece aşkının dile gelen feryatlarını elde ettik. Peltek dilimizle anlatmaya çalıştığımız, bütün bundan ibaret. Huzur denizine yalnız o daldı. Bize vecdinin fırtınasından çıkan sesler kaldı. Heyhât, onu Mevlânâ zannediyoruz…”

Topçu, Mevlânâ’yı nasıl gördüğü veya değerlendirdiği noktasında, Mevlânâ ve Tasavvuf isimli esere önsöz olarak yazmış olduğu‚ ‘Birkaç Söz’ isimli yazıda, İslâm’ın gerçek ve içten anlayışına sahip olan Mevlânâ’nın, dini eğitim‐öğretimden çocuk terbiyesine ve ahlaka varıncaya kadar bir çok alanda en sağlam temel olmasına ilaveten milletimizin skolastik düşünce ile Batı taklitçiliğinden kurtuluş kapısı ve Anadolu’nun içinde bulunduğu durumdan çıkış noktası olduğunu ifade etmektedir:

“Yüzyılların katmerlendirdiği bir........

© Maarifin Sesi