Sevgili kızım, gün üzerine doğmasın… Kalk, güneşin doğuşuna tanıklık et. Gün doğarken gökyüzü başka bir renge, başka bir manaya bürünür; kızıllık… Sanki Ahmet Haşim’in şiirlerinden çıkıp gelen o kızıllığı, o muhteşem tabloyu seyret, oradaki manayı keşfe koyul.

Gökyüzünde iki vakitte kızıllık oluşur; seherde ve gurûbta… Doğuş ve batış.

Seherdeki kızıllık, adeta bir doğum sancısı gibidir; acıyla, ağrı ve sızıyla karışık bir sevinç… Evet, gökyüzü bir sancı içindedir, doğum sancısı; ama birazdan o sancı doğuşla birlikte yerini sükûnete, tatlı bir huzura devredecek.

Sabaha erdirene şükür!

Gurûpta ise, hüzün vardır; matem havası… Gün batacak, geceye devredecek zaman. Elbette her gecenin bir sabahı vardır; ama biz o sabaha erecek miyiz? Ermek, yeniden seher vaktini temaşa etmek isteriz, yarına ilişkin planlar kurar, kararlar veririz. Lakin o elimizde mi? O yüzden gurûb bana hep matemi,........

© Maarifin Sesi