Ondernemer

Ik denk dat het met ons afgelopen is. Wij hebben alles verpest. Wij wilden graag een “Ik”-samenleving. En die hebben wij ook gekregen.

Keer op keer hebben wij via onze democratie duidelijk laten weten dat het ons om onze “Ik” gaat en niet om onze “Wij”. De laatste stembiljetten hebben wij ook massaal gebruikt om onze eigen belangen voorrang te geven. Met al die rode potloden in onze stemhokjes hebben wij niks meer en niks minder dan onze basale emoties tot de uiting gebracht: frustratie, haat, onverdraagzaamheid, zelfzucht en zelfgenoegzaamheid, hoogmoed, ijdelheid, hebzucht…

In de aanloop naar onze verkiezingen draaien ook alle voorbereidingen alleen om onze “Ik”. Geen stemwijzer die vraagt: “Wat is het beste voor onze samenleving? Waar en hoe zouden wij samen ergens het meeste profijt van kunnen hebben, eerlijk voor een ieder van ons? Hoe verdelen wij de lust en het leed, gezamenlijk en eerlijk, op een dusdanige manier dat het leed iedereen wordt bespaard en de lusten iedereen zijn gegund?”

Met onze ijdele en hebzuchtige “Ik” hebben wij onze beschaving vermoord. Door het misbruik van onze democratie hebben wij diezelfde democratie omgetoverd tot een oppervlakkig machtsmiddel om louter individuele belangen na te streven en te behartigen.

Als onze beschaving een mens was, geboren uit twee ouders, bij wie zou zij zich nu nog veilig mogen voelen? Als beide ouders alleen maar voor hun eigen Ik strijden? In een vechtscheiding is het kind altijd de dupe. Zo ook onze beschaving, die wij jaren, eeuwenlang, samen opgebouwd hebben.

Alles begon heel lang geleden. Er was een oneerlijke wereld (de Rechtse) en later verzette zich daartegen een eerlijke........

© Joop