Hangi dindir bir annenin acısına derman bulacak duaları derleyip toplayıp döksün eteğine. Evladını kaybeden anne sarsın o duaları sarmalasın bir avuç etek parçasında, yarınlar için diğer evlatlarına umut olarak yeşertsin. Hiçbir şey yapamasa bile bir zeytin ağacı dikecek kadar umut bıraksın hala yaşayan çocuklarına.

İki kelimeye sığdırıyoruz her şeyi, ya da tek kelime ile bittiğini sanıyoruz yaşananların. Şırnak’ın falanca ilçesinde on yaşında bir Cemile öldü. 2015 yılında bir Cemile iğrenerek baktığımız bu dünyaya iğrenecek kadar zaman bulamadan öldü. Hani öyle hastalıktan falan değil. 2015 yılında evlerinin önüne isabet eden havan topu yüzünden öldü. Sokağa çıkma yasağı nedeniyle çağrılan ambulans gelmediği için aile iki gün boyunca derin dondurucuda sakladı kızlarını. Öpüp koklamaya kıyamadıkları çocuklarını yıkadılar önce, sonra kına yaktılar ellerine ve saçlarına. Bizlerin sadece adını duyduğumuz ya da kimimizin adını bile duymadığı Cemile iki gün boyunca derin dondurucuda saklandı.

Cemile gibi birçok çocuk birçok kadın öldürüldüğünde, öldüğünde sonunu ırka, milliyete, dile, kültüre, dine, siyasete bağlayanlar yüzünden bugünleri yaşıyoruz. Sosyal medya fenomenleri, siyasetçiler, muhalefet partileri, kadınlar çocuklar diye ortalıkta afili laflar edenler, işin içinde........

© İz Gazete