Ancak önemli bir nedeni kamuda çalışarak emekli sandığından emekli olmaktır. Çünkü emekli sandığından emekli bir hekim, Bağ-Kur ve SGK kurumlarından emekli olan bir hekimden nerdeyse üç kat fazla emekli maaşı almaktadır. Mevcut yasal prosedürlere göre, çalışan kişi son yedi yılın yarıdan fazlası hangi sosyal güvenlik kurulu ile çalışmışsa, oradan emekli olabilmektedir. Bu yüzden özel sektörde çalışanlar son yıllarını kamu hastanelerinde geçirmeye karar vermektedirler.

Emekli maaşı her ücretli çalışan gibi yaşlılıkta elbette önemlidir. Çünkü yaşlılık, bedenen ve ruhen dinlenmeyi gerektirir. Sosyal ve kültürel olarak aktif olmayı da gerektirir.
Bir hekim yaşlılığını bedenen ve ruhen dinlenerek, sağlıklı beslenerek, sağlıklı bir çevrede yaşayarak, kronik hastalıklarını kontrol altına alarak ve zamanının bir kısmını dünyayı gezerek geçirmek istemektedir. Bu onun elbette en temel hakkıdır.

Ancak asgari ücret civarında bir maaşla özel sektörden emekli olmuş bir hekimin bunu gerçekleştirmesi mümkün değildir. Burada özel sektörde sınıf atlamış, sermayedar olmuş kimi hekimlerin durumu istisna olabilir.

Ama özel sektörde çalışmış, normal bir birikim yapabilmiş, malvarlığı sahibi olmuş, ancak sermayedar olamamış çok hekim var. Acaba kapitalizm bu birikime ne kadar izin verecektir.

Her şeyin hızla değer yitirdiği memlekette, bir emekli alabildiği evi ve arabayı, hızlı değer yitimi altında, ne kadar koruyabilecektir?........

© Güneydoğu Ekspres