Şanlıurfa en kötü günlerini yaşıyor. Geçmişte tarım ve hayvancılık çok canlıydı. Turizm çok canlıydı. Sınır ticareti hem Irak hem Suriye ile gidiş geliş çok olduğu için çok bereketliydi. İran’ın bile 15 yıl öncesine kadar faydası vardı Urfa’ya. Suriye’deki Hz. Zeynep’in türbesine giden İranlı turistler karayoluyla Urfa’dan geçiyordu.
Güneydoğu Anadolu Projesi’ni (GAP) zaten anlatmaya gerek yok tüm dünya biliyor. Özellikle inşa sürecinde su gibi para akıyordu Ankara’dan. “Ane kalk bir zılgıt çal” denilerek coşkuyla başlatılan o projenin ve zılgıtların yerini şimdi çığlıklar aldı. Sulama kanallarında peş peşe can veren gençlerin anneleri ağıt yakıyor. Bir zamanlar umutla atılan her adım, bugün bir annenin gözyaşında boğuluyor. Bozova’nın bir kısmı ve oradan Karaköprü’ye kadar köyler hala suyun yolunu gözlüyor.
Tarım alanında uğraşanlar bir dokun bin ah işit türünden… Hayvancılık yapanlar çoktan havlu attı. Yumurtayı da, tavuğu da artık şehir merkezine geldiklerinde marketten alır........

© Gazete İpekyol