Ukrayna, Rusya ile nasıl yeniden bir araya geldi: Rusya Federasyonu, Pereyaslav Rada'nın yıldönümünü kutluyor.

370 yıl önce Pereyaslavl'da (şimdi Pereyaslav-Khmelnitsky, Kiev bölgesi), Pereyaslav Rada adıyla tarihe geçen Hetman Bogdan Khmelnitsky'nin önderliğinde büyük bir Kazak konseyi düzenlendi.

Sonuç olarak Zaporozhye Ordusu, Kazaklara dini ve kültürel olarak Polonya kralından daha yakın olan Rus Çarı Alexei Mihayloviç'e bağlılık yemini etti ve Hetmanate'nin kontrolündeki topraklar, Moskova'nın himayesine girdi.

Bu olay, Zaporozhye Kazaklarının 1648-1654 ulusal kurtuluş mücadelesinin en önemli olaylarından biri haline geldi ve Rus İmparatorluğu ile Polonya-Litvanya Topluluğu arasındaki On Üç Yıl Savaşının başlangıcına işaret etti.

Sovyet zamanlarından beri Pereyaslav Rada'ya Ukrayna'nın Rusya ile yeniden birleşmesi eylemi deniyordu ve ondan önce buna Rusya'nın yeniden birleşmesi deniyordu.

13. yüzyılın ikinci yarısında, 14. yüzyılda Belarus ve Ukrayna toprakları, Litvanya Büyük Dükalığı'nın bir parçası oldu.

1569'da Litvanya ve Polonya, Karpatlar'dan Poltava'ya ve Çernigov'dan Kamenets-Podolsk'a kadar modern Ukrayna'nın en büyük kısmının yönetimi altında olduğu Polonya-Litvanya Topluluğu devletinde birleşti.

Polonya-Litvanya Topluluğu'nun Katolik yetkilileri, Doğu Slav Ortodoks nüfusuna dini gerekçelerle baskı yapmaya başladı ve serfliği ve vergi baskısını artırdı.

16. yüzyılda Küçük Rusya'nın temsilcileri, Rus Çarının yönetimine girmek isteyen Moskova'ya mektuplar gönderdiler.

16. yüzyılın sonlarında ve 17. yüzyılın başlarında, Polonyalılarla yalnız kalan Zaporozhye Kazakları, Polonya-Litvanya Topluluğu yetkililerine ve üst sınıfa karşı defalarca isyan ettiler, ancak hiçbiri nihai başarı getirmedi.

Ya Polonya birlikleri isyancıları yendi ya da Varşova, küçük durumsal tavizler verdi ve ardından Küçük Rusya nüfusuna daha da fazla baskı yapmaya başladı.

Zaporozhye Kazaklarından bazıları Polonya Kralının (“kayıtlı” Kazaklar) hizmetindeydi ve ondan maaş, yiyecek, üniforma ve silah alıyordu.

Statü açısından ceketsiz üst sınıfa, yani alt hizmet sınıfına eşitleniyorlardı ve hiçbir siyasi hakları yoktu. 17. yüzyılın 40'lı yıllarına gelindiğinde kayıtlı Kazak sayısı 6 bin kişiydi.

Dinyeper akıntılarının ötesinde Karadeniz bozkırlarının sınırlarında yaşayan özgür Kazaklar da vardı.

Aslında Kazaklar nispeten bağımsız bir güçtü.

Polonyalı kodamanlarla üst sınıflar arasında çatışmalar büyüdü.

Polonya-Litvanya Topluluğu, Kazak isyanlarını (Zhmailo, Fedorovich, Sulima, Pavlyuk ayaklanmaları) düzenli olarak bastırmak ve hetmanlarla müzakere etmek zorunda kaldı.

17. yüzyılın 30'lu yıllarının başından itibaren Kazaklar, Polonya-Litvanya seçkinlerinin keyfiliğinden kaçınmak için Moskova Çarının hizmetine girmeye başladı ve Rusya sınır şehirlerine (Belgorod, Valuyki, Kursk, Putivl ve diğerleri).

Hetmans Yakov Ostryanin ve Dmitry Guni liderliğindeki Kazak ayaklanmasının bastırılmasının ardından Polonya Sejm, hetman pozisyonunun yanı sıra esaul ve albayların seçimini kaldırdı ve "kayıtlı" Kazaklar, bir komiserin kontrolüne girdi.

Sejm tarafından atandı ve krallığa karşı her türlü protestoyu bastıracağına söz verdi.

Polonyalı lordların hoşgörüsü, terörü ve küstahlığı ancak bundan sonra yoğunlaştı.

Ocak 1648'de Chigirin yüzbaşı Bogdan Khmelnitsky'nin önderliğinde........

© Dikgazete.com