Şimdi belki de tam zamanı: Olimpiyatlarda altın madalya alacak tek sporcu çıkartamamanın eleştirisi yapılıyor. Bunun yanı sıra, bugüne kadar boy gösteremediğimiz bazı branşlarda madalya alamazsak bile başarılı sporcularımızın altı çiziliyor.

Şimdi kalkıp desem ki ülkede liyakat sistemi yerle bir edilmişken, pek çok alanda her şeyi ortalama ve ortalama altına itelemek ve yeteneklerimizi ülkeden kaçırmak gibi bir ortam/atmosfer egemenken ülkeye, sporda ne başarısı bekliyoruz ki?

Kolaycılık olur bu kıyaslama, yapmak istemem. Çünkü olimpiyat oyunlarında, tüm ekonomik çöküşe rağmen bizden kişi başı milli gelir, kültür vb. açısından daha ileride olmayan küçük ülkeler, beş sekiz altınla ülkelerine döndüler. Mesela Sırbistan’ın pek çok alanda yüksek yetenekli sporcu yetiştirmesini ve onların olimpiyattaki başarılarını nereye koyacağız?

Demek ki yapmadığımız

umursamadığımız bir şeyler var.

Spor bakanı görevden affını dileyerek çekileceğine, kendine bağlı sportif federasyonların hepsinden hesap soracağını açıklıyor. Nasıl olsa kendisinden hesap soracak kimsenin olmadığını düşünüyor.

Bakanlık bütçesinden 600 milyon liranın, kimler olduğuna hiç kimsenin şüphesinin olmadığı bazı dernek ve vakıflara aktarıldığını görüyoruz.

İnsan yetiştirmek, dünyanın en zor ve ciddi işidir.

Hiçbir ayrım yapmadan, ülke çapında seferberlikle, layık olanın asla hakkını yemeden, asla siyasi........

© Cumhuriyet