Şiddetin esas kaynağı bir toplum içindeki sömürü düzeni ve o toplumun üretim biçiminin belirlediği güç hiyerarşisidir.

Toplayıcı-Avcı toplumlardaki aşiret ve sürü yapısında, kaba kuvvet, şiddet, doğrudan doğruya toplumsal düzeni sağlayan, kimi zaman tek, kimi zaman da en önemli öğedir.

Tarım Devrimi’nden sonra oluşan Din-Tarım toplumlarındaki monarşilerde, şiddet, dinden, gelenekten, siyasal egemenlikten kaynaklanır.

Yine de bu dönemin sonlarına doğru, adalet ve yargı kavramı yavaş yavaş şiddetin egemenliğini etkilemeye başlar.

Endüstri Devrimi’nden sonra oluşan Kentsel-Endüstriyel toplumlarda, Demokratik Rejim ve Hukuk Devleti kavramlarının gelişmesi ve bağımsız yargı, toplumdaki şiddeti önemli ölçüde azaltır.

Bilişim Devrimi sonunda iyice gelişen Demokratik Rejim, Hukuk Devleti ve eşitlik anlayışı ve bu anlayışlara dayalı olan Çağdaş Devlet, şiddetin toplumsal kaynaklarını engellemeye yöneliktir. Bu devlet, toplumdaki sömürüyü engelleyebildiği oranda şiddeti de kurutabilir.

Esas olarak bir toplum, üretim ve yönetim biçimi........

© Cumhuriyet