Prof. Dr. Ahmet Özer’le karşılaşıp tanışmadık. Onu televizyon programlarında izledim. Görüşleri kadar ciddi, özgüvenli duruşu, tok sesi, sözcükleri vurgulayışıyla da dikkat çekiciydi. Bu konuşma, bu duruş Ahmed Arif’e benziyordu. Ahmet Özer’in kişiliğinde çok sevdiğim, çok özlediğim Ahmed Arif ağabeyimi bulmuş gibiydim. Fakat bu kez ağabey konumunda olan bendim. Belediye başkanlığına biraz şaşırdım. Biyografilerinde çalışmalarının ayrıntılarını öğrendiğim, tanışmamış olsak da bir ara internet üzerinden kısaca yazıştığımız bu seçkin ve özgün bilim ve kültür insanı, sayısız güncel ve karışık işle uğraşmasını gerektirecek böyle sıkıntılı bir görevi üstlenmeyi belli ki bir sorumluluk olarak kabul etmişti. Nitekim Esenyurt gibi birçok etnik kökenden insanın, bu arada yasal ya da yasadışı göçmenin yaşadığı, nüfusu milyonu aşan bir ilçede ancak onun gibi birleştirici, güven verici bir kişilik başarı kazanabilirdi. Öyle de oldu. Belediyeye ve kişisel konutuna........

© Cumhuriyet