Büyük şairimiz Nâzım Hikmet, “Kimi Öldürmeye Gidiyorsun Ahmet?” olarak da bilinen “Mektup” adlı şiirinde, 1950 yılında başlayan Kore Savaşı’na Batı’nın emriyle gönderilen bir Türk askerine seslenir ve şiire “Bugün Çarşamba, kasımın biri / Bugün beş bin yıllık Çin bastı dört yaşına” dizeleriyle giriş yapar.

Kimi kaynaklarda 1955 yılında yazıldığı söylenen bu şiirin, “… Çin bastı dört yaşına” dizesinden hareketle, Çin Devrimi’nin dördüncü yılında, yani 1953’te yazıldığı sonucu da çıkarılabilir. Bir iddiaya göre de şair, 1952’nin yaz aylarında Dünya Barış Konseyi üyeleriyle birlikte Çin-Kore sınırındaki bir esir kampında tutulan Türk askerlerle görüşmüş, oradan Beijing’e dönmüş, aynı yılın 1 Kasım’ında da devrim yıldönümü kutlamalarını da içeren uzunca bir şiir olan “Mektup”u yazmıştır.

Tarih karmaşası nereye bağlanırsa bağlansın, Nâzım Hikmet’in Kore Savaşı’nın ateşini, orada boş yere ölen Mehmetçiklerimizin acısını ve Çin Devrimi’nin coşkusunu içinde hissettiği açıktır. Şiir şöyle devam eder:
“Pekin’de geçilmiyor türkü sesinden / yollara döküldü millet / yediden yetmişine, / hepsi de mavi işbaşı elbiseli / Pekin’de fağfur kulelerde güneş / kırmızı sütunlarında ak güvercinler. / Li-Çan-Çen’le konuştum Ahmet / Hunan köylülerinden / uzun aksakallı tel tel / alnı Çin yazısı gibi kırışık / Dedi ki bana: / toprağım yoktu, var / öküzüm yoktu, var / insandan sayılmazdım, insanım artık. / Daha da güzel günler göreceğiz diyorlar / yalan değil, göreceğiz.”

Şiirinde Ahmet’in yazgısını ise “Pekin günlük güneşlik / Kore’de yağmur mu yağıyor Ahmet? / yüzükoyun sürünüyor musun çamurda / peşince namlunun? / Elâ gözlerin dumanlı / Kabarmış damarları alnının / kimi öldürmeye gidiyorsun?” diyerek ifade eden Nâzım, insandan sayılmazken devrimden sonra insan muamelesi görmeye başlayan yoksul Hunan köylüsü Li-Çan-Çen’in daha da güzel günler göreceğine inancını dile getirerek bugünlere işaret........

© CGTN Türk