O yaşlı ve yorgun dağlarda, kıştan çıkılıp bahara giderken –Mart’ın on üçünden sonra- Qerê Çarseme Marti adı verilen bir gün gelir, birdenbire yoksulların kapısını çalardı. O gün -adı gibi- karaydı, az sabredin, anlatacağım.

Qerê Çarseme, Mart ayının ortalarına denk gelirdi. Eski ve Yeni Ahit’i bırak, Kuran’da da yazdıklarına göre, tanrı dünyayı ben diyeyim altı, siz deyin yedi günde yaratmış. Bizim o kitap bilmez dağlardaki gizli inanca göre, yüce Oli dünyayı yedi günde yaratmış, sekizinci gün oturmuş dinlenmiş koca Oli. Kırdım’dan Khaloğlulardan bizim Kadir Doğan, Çayırlı’dan Kureyşanlı Sey İvraim Ağbaba’dan, Tasniye’den Babamansurlu Bawa Duzgın’den kulaklarıyla dinlemiş.

Pazartesi gökleri, Salı yeri, Perşembe yıldızları, Cuma denizleri, Cumartesi tabiatı, Pazar kuşu, kurdu, ağacı, böceği ve tüm mahlukatı yaratan yüce Oli -ah o kökü gelesi- kötülükleri ise -işte o talihsiz Çarşamba- var etmiş. Kötülük olmadan iyilik olur mu hiç, el mecbur.

İşte o Çarşamba, bizim sabah daha güneş doğmadan hayatın başladığı köylerde hiçbir işe başlanmaz, kirli çamaşırlar yıkanmaz, -Hızır korusun- uzun........

© Birgün