“Bir insan bir hayvanı gerçekten sevene kadar ruhunun yarısı uykudadır.” Anatole France

On yıldır Çavdır’da yazlıkçıyım. Çok sayıda sokakta dolaşan, aç bilaç, karnı beline yapışmış köpekler vardı. Hepsi de birbirinden güzel, soyları başka başka, rengarenk köpekler. Her hallerinden belli ki bunları birileri hevesi geçince sokağa terk etmiş. Söylentilere göre; Antalya’dan kamyonlarla getirilip bırakılmış. Doğru mu yanlış mı bilemem ama Antalya’da da böylesi iyi cins köpekleri yalnız ve bakımsız olarak görüyoruz. Çavdır belediyesi bu köpeklere mama dağıtmaya başladı, çok sevindik. Sonra yok oldular.

Ben de her hafta bir çuval ekmek alarak, köpeklere veriyordum. Bu nedenle komşularım bana sözlü saldırılarda bulundular. Neymiş mahalleye köpekleri alıştırıyormuşum. Sanki mahalle sadece onlara ait. Hayvan sevmeyen, insanı da sevmezmiş. Onlar, ne hayvan seviyor ne de çiçek. Sanki taşıdıkları sevgisiz bir yürek. Umarım onlardan çok değildir. Yoksa dünya kararır kalır.

Bu köpeklerin içinde boyu uzun, iri yarı, ayakları benim ayalarımdan büyük,........

© Antalya Körfez