TDK yılın kelimesi/kavramı için anket başlatmış.

Geçen sene “kalabalık yalnızlık” seçilmişti.

Yine “anket.tdk.gov.tr” adresinden öneriler toplanıyor.

Ben de kendi naçizane teklifimi sunmak isterim.

Bence yılın kelimesi “Görünmezlik” oldu.

Çünkü bana göre bu yıla, söylenenlerle yaşananlar arasındaki o görünmez uçurum damga vurdu.

Gösterileni izledik ama asıl yaşanan hep perdenin arkasındaydı.

TÜİK verileri, hedeflenen enflasyon grafikleri, pembe ekonomik masallar...

“Uçuyoruz, büyüyoruz, şahaneyiz” cümleleri arasında, gerçekler sessizce görünmez kılındı.

Yaşanan acılar bir türlü görülmedi.

Hayat pahalılığının en ağır tarafı, maaşların erimesi değil; gerçeğin görünmez kılınmasıydı.

Sonra zamlar da görünmez oldu.

Shrinkflasyon, skimplasyon...

Ürünler küçüldü, paketler hafifledi, kalite bozuldu.

Ama etiket aynı kaldı.

Bununla övünüldü. Ama aslında market rafında çağın en büyük illüzyonu sahneleniyordu.

Gözümüzün önünde “zam” kelimesi bile görünmezleşti.

★★★

Sonra yetmedi; insanlar görünmemeye başlandı.

Emekli görünmez oldu.

Eskiden ne kadar olduğunu bile bilmediği asgari ücretin çevresine sıkıştırılanlar görünmez oldu.

Ay sonunu getiremeyenler, birden çok işte çalışanlar, gece vardiyalarından sabaha dönenler...

Hepsi birer “istatistik” gibi anılınca görünmez........

© Sözcü