Biraz önce İstanbul'da gıyabi cenaze namazını kıldık. Bedenimiz burada olsa da Kalbimiz Doha'daydı. Gönlümüz milyonlarca Müslümanla birlikte senin yanındaydı.

Yasımız milli ve bir günlük olsa da acımız evrensel, öfkemiz ise günlere yıllara sığmayacak kadar ebedi.

Ey bu çağa şeref katan kahraman!
Ey aziz şehid!
Sahabeyi göremedik ama seni gördük.
Sahabedeki ahlakı sende gördük.
Sen bir güzellik ve cesaret abidesiydin.
Mazlum halkının bütün kahrını omuzlarına aldığın o kadar belliydi ki.
Yüzün yüz yıllık çilenin esaretin özetiydi.
Hüzün taşıyordu gözlerinden.
Oğlun bir fotoğraf paylaştı.
Bir çekyata elbiselerinle kıvrılmış uyuyordun.

Dünyada rahatın olmadığını göstermek istiyordun aşırı rahatlığa alışmış ümmete.
Yine her an hazır olduğunu gösteriyordun sulha ve kavgaya.
Her saniyesi cihatla geçmiş şerefli bir ömürdü seninki. Çağrıldığında elbiseni giymeye bile vakit harcamayacak kadar hazır ve nazırdın.

Her an Rabbinin huzuruna çıkacakmış gibi rikkatli ve dikkatli.
Şehitlerin piri Hz. Hamza'ya, cennet gençlerinin serdarı Hz. Hüseyin efendimize komşu olmaya layık bir mücadele sürdün.

Ne ümmetin sessizliği ne İslam ülkelerinin çaresizliği yıldırmadı seni.
Yine şehadetinden sonra öğrendik tasavvuf ikliminin kuşattığı bir ailede yetiştiğini.
O yüzden olsa gerek seni her dinlediğimizde sufilere özgü........

© Haber7