|
İlyas Ermişİnsaniyet |
Büyük bir şehrin, küçük bir kamu kurumunda, kendi halinde çalışan bir memurdu, unvansız, iddiasız ve kaygısız. Küçük şeylerle mutlu...
Alaca şafağında günün Umutlarını güneşe asarak Şehrin sokaklarına yürüyecek Kâğıt toplayan çocuklar Elleri kirli Yüzleri kirli...
Eskiden bir şato bir soyu, bir aşk bir şövalyeyi, bir dava bir aileyi doyururmuş. Şimdi bir soy bir konağı, bir şövalye bir aşkı, bir aile...