İnsan çoğu zaman başına gelenleri “kader” diyerek geçiştirir. Oysa kader, iradeyi yok sayan bir yazgı değildir. Allah rolleri dağıtmaz, rolleri tanıtır. Sahne kuruludur ama kimin hangi rolde yer alacağını insan kendi tercihiyle belirler. Aynı çağda, aynı şehirde, aynı Peygamber’i gören iki insan… Biri Ebu Cehil olur, diğeri Ebu Bekir. Aradaki fark bilgi değil, kalbin yönelişidir.

Kur’an bu gerçeği açıkça ortaya koyar:

“Şüphesiz biz ona yolu gösterdik; ister şükredici olur, ister nankör.” (İnsan, 76/3).

Yol gösterilmiştir. Hak da batıl da bellidir. Fakat hangi yoldan gidileceği insana bırakılmıştır. Allah kimseyi zorla Ebu Cehil yapmadı; ama Ebu Cehil kibriyle, çıkarlarıyla ve inadıyla o rolü kendi seçti.

Bir başka ayette şöyle buyrulur:

“Kim doğru yolu seçerse kendi lehinedir; kim saparsa kendi aleyhinedir.”........

© Milat