Diğer

16 Temmuz 2025

Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan

“Silahları yandırın/ Arşa çıksın tütsüsü”... Silah yakmak terimine rastladığım ilk örnek, bu dizelerdi, Sovyet zamanlarına ait bir Azeri türküsünün dizeleri. Sonradan aynı türküyü Selda Bağcan’ın da söylediğine rastladım.

Silahları “yandırmak” gerçekten iyi bir jest. 11 Temmuz 2025 günü televizyonlardan izlediğimiz o sahne, anlatıcı spikerlerin adlandırmakta güçlük çektiği dev metal kap dahil, antik dönem tragedyalarını canlandıran opera sahnelerini andırıyordu: Kabın mitolojik/endüstriyel yapısı, etkileyici bir metnin iki dilde okunduğu göksel masada Öcalan’ın hayalî varlığı, izleyici tribünleri... Hepsi tarih yazmaya kararlı bir yönetmenin elinden çıkma bir tasarım gibiydi; çokkatmanlı içeriğe uygun, profesyonel bir görsel.

Temeldeki tragedyayı nüfusun yüzde kaçı gerçekten hissedegelmişti, bilmek zor.

Ertesi gün RTE, belirleyici olması beklenen konuşmasını yine bir tören havasında, dar katılımlı bir salon topluluğu önünde, “prompter” denilen ekrandan okuyarak yaptı. Her zamanki gibi hamasetten medet umduğu belliydi. Ve Araplara yönelik Osmanlıcı söylemini yinelemesi, bölgesel egemenlik (BOP vb.) heveslerine, yani emperyal/ alt emperyal heveslere işaret.

Söylevinde iki büyük faul göze çarpıyordu, hatta üç. Bunlardan ikisi aynı cümlede geçiyordu. Faullerden ilkini geçelim, hiç yeni olmayan, ama artık bir kenara bırakılmıştır derken yine karşımıza çıkan, kendi kendimize paye biçmesiyle ünlü “Türkiye yüzyılı” mottosu. Yalnızca bu derekeye neden düşürüldüğümüzü hatırlatmakla yetineyim: “Cumhuriyetimizin ikinci yüzyılı” demeyelim de ne dersek diyelim meselesi.

İki faullü dediğim cümle, “Türkiye yüzyılının kapıları ardına kadar aralanmıştır” şeklinde. Birinci faulü geçtik. İkincisi, konuşmayı izleyen başka yazarların da fark ettiği üzere, “ardına kadar aralamak” sözündeki belirtisel........

© T24