Modern dünya insanlara yaşamlarını kolaylaştıran pek çok maddi, manevi imkanlar sunarken onları kendileri yapan, var eden, olmazsa olmaz değer ve temel taşlarının pek çoğunu da ellerinden aldı.

Hemen her şey artık tek tıkla cebimizde. İnsanlar yerlerinden kalkmadan ceplerindeki telefonlarıyla “tek tıkla”mayla ev, araba alabiliyor… Yemekten elektronik cihazlara, giysiden içeceğe her şey “tek tıkla” kapınızda, yanınızda.

Bu şekilde günümüz insanı binlerce kilometre ötesindeki kurumlardan eğitim alabilirken, şehirlerden şehirlere, ülkelerden ülkelere, kıtalardan kıtalara hızlı seyahat edebiliyor, yer, zaman kavramlarından “beri” bir şekilde dünyanın her köşesiyle kesintisiz görüntülü, anlık görüşmeler gerçekleştirebiliyor… Alıyor, veriyor, gidiyor, geliyor, görüyor, eğleniyor…

-Bütün bunların yanı sıra- ve bilhassa pandemiyle birlikte yeme alışkanlığımız, kutlamalarımız, eğitimlerimiz, sohbetlerimizden taziyelerimize kadar hemen hemen her şeyimiz de değişti. Amacım bu değişiklikler ve bunların hayatımıza etkisi değil…

Söylemek istediğim şu: Son yıllarda bu gelişmeler bizi daha bir rahatına düşkün, konfor alanından çıkmaz, kabuğunu kırmaz ve tembel eyledi. Artık yerimizden kalkamaz olduk. Üşenmesek içeceğimiz bir bardak suyu da ayaklarımıza Arap milyarder çocukları gibi “hemen, anında getir”lerle getirteceğiz. Onlar gibi çoraplarımıza varıncaya kadar lalalarımıza giydirteceğiz, yemekleri “modemlerin” ağzımıza uzattıkları kaşıklarla yiyeceğiz (Arap milyarder çocuklarının günlük işlerini gören, yemeklerini yediren, çoraplarını giydirip dişlerini fırçalayan, günlük işlerini gören böyle “boykeeper”ları varmış!)

Geçenlerde bir internet haberinde denk geldim. Ülkemizde 3 milyona yakın genç ev erkeği........

© Risale Haber