Hayat, sürekli bir akış halindedir. Tıpkı bir nehir gibi, durmaksızın ilerler, yeni kıyılara ulaşır, eski kıyıları geride bırakır. Bizler ise bu nehrin üzerinde sürüklenen yapraklar gibiyiz; akıntıya kapılmış, nereye gideceğimizi tam olarak bilemeyen yolcular.

Ancak bazen, bu sürekli akışın ortasında, zamanın durduğu, her şeyin anlam kazandığı o sihirli anlar yaşarız. Bir kahkaha sesi, gün batımının altın rengi, sevdiğimiz birinin sıcak bir bakışı... İşte bunlar, zamanın nehrinde parlayan kıvılcımlardır. O anlarda, geçmişin yükü ve geleceğin belirsizliği kaybolur, sadece "şimdi" nin yoğunluğu ve güzelliği kalır.

Bu anların kısalığı, onlara değer katan şeydir belki de. Tıpkı bir kelebeğin ömrü gibi,........

© Ortadoğu