Sana seslenmekten vazgeçemiyorum, aslında bu kendimedir. Israr belki yıldırır gibi görünüyor ama bunda da bir hayır vardır. Bir Müslüman’ın baş görevi namazının her rekâtında Fatiha okumasıdır. Rahman ve Rahim olan Allah’ın bu sunuşu, bu vergisi insan için bulunmaz bir nimettir. Ruhunun gıdasıdır. İnsana eşit bakan, insanı uyaran, rızıklandıran bir güzellik. Bunu anlaman için günde beş vakit namazının hemen her rekatında bilerek, anlayarak ve düşünerek zikretmen, yani anman içindir. Kendini üstün görme, sen de bir kulsun. Bir kul ve bir inanan isen rahmet kapıları açık olur. İnanmayanın da rızık kapısı açıktır. Ondan nasiplenir mi, nasiplenmez mi kişinin bileceği iştir.

Etrafımıza bakıyoruz, biz de bu hayatın içindeyiz. Neler olup bitiyorsa görüyoruz, yaşıyoruz ya da… Bir yangın var ve bunu görüyoruz, görüyorsak görmezlikten gelemeyiz. O yangın yerinin içinde kim bilir neler var? İnsanlar nice canların olması olası. Orayı geçip gidemezsin, bir damla suyun bile işe yarayacaksa onu oradan mahrum etme. Bu yangın sadece orası için değil, çevresi için de etkili olur. Söndürülmeyen yangın büyüdükçe büyür.

Böyle bir durumda sevgi hazinesinin kapısı merhamet ile açılır. Oradaki varlığın eylemin bir sadaka, bir bağış niteliğindedir, kıymetlidir, bulunmaz hazinelere açık bir yol olur.........

© Milli Gazete