Avrupa Birliğinde mallarımız serbest dolaşıyor ama sermaye sahipleri dolaşamıyor. Yıllardır iş adamları Schengen vizesi hemen verilsin diye mücadele ederken, AB şimdi vize müracaatlarını bile bir yıl sonrasına veriyor. Serbest rekabet kuralları Avrupalılar ve Amerikalılar için geçerli. Daha doğrusu sermayesi büyük olan kuruluşlar için diğer ülkelerin iş adamları sadece bir “taşeron” niteliğinde, yani rekabet ederek büyümelerine izin verilmiyor.

Bu sistem neredeyse 100 yıldır böyle. Kapatılan uçak fabrikalarımız var. Üretip satmak yerine bize sattılar. Onlar ilerledi, biz para yetiştirmeye çalıştık ama iş sadece ticaretle olmuyor.

Türkiye kalkınma hamlesinde özel firmaların sanayi alanında ilerlemesine destek oldu. Sonunda az gelişmiş ülkeler arasından gelişmiş ülkeler sınıfına girdik. Yeterli mi? Tabii ki değil.

Şöyle özetleyeyim: Türkiye'de Gayri Safi Yurtiçi Hasıla (GSYİH) 2002’de 240 milyar dolardan 2024 yılında 5 buçuk katına; bir trilyon 323 milyar ABD dolarına ulaştı. Gelir dağılımı konusuna girmeden, bu rakamın iyi bir gelişmeyi yansıttığını söyleyebiliriz.

Ancak dünyadaki büyük sermaye gruplarıyla rekabet edebiliyor muyuz? Bu soruya........

© İz Gazete