Demokrasi…

Kâğıt üzerinde kutsanan, meydanlarda nutuklarla süslenen, seçim geceleri ekrana sürülen bir süs bitkisine döndü artık.
Oysa demokrasi bir sandık ritüeli değil, bir yaşam biçimidir. “Yaşıyorsan” vardır; “yaşamıyorsan”, istediğin kadar “demokratik” kelimesini diline pelesenk et, nafile…
Bugün Türkiye’de ve özellikle de yıllardır kendini “medeniyet ve demokrasi kenti” olan İzmir’de, demokrasi hangi halde?
Fakirlik dipte kabuk bağlamış yara gibi kangrenleşirken, bir avuç zengin hem genel iktidarın hem yerel iktidarların el üstünde tutmasıyla azmanlaşıyor, güçleniyor, zalimleşiyor.
Eskiden “zengin” dediğin muteber, görgülü, sorumluluk sahibiydi.
Şimdi?
Lüks arabasının egzozuyla sizi zehirleyip, siz ezilince de üstüne kahkaha atan bir kibir bir cehalet abidesi…
Medya desen, “gücün” kapı kulu.
Bir dönem “iktidarlara” laf çarpanlar, bugün iktidarı alkışlayan; dün İzmir’in yerel yönetimlerini eleştirebilenler, bugün düşünüp, sorgulamadan “kopyala yapıştırı” gazetecilik sanıyor!
Rating uğruna mafya ve şiddeti öven dizi çeken, sonra “biz toplumun aynasıyız” diye utanmadan röportaj veren bir çürümüşlük korosu…
Çünkü medya da tıpkı siyaset gibi, millete değil, “reklam bütçesi güçlü olana” hizmet ediyor. Eskiden gazeteci kavga ederdi, gerçekler uğruna. Şimdi selfie çekiyor, güç odaklarıyla, günü selamlıyor “kahve içerek”!
Siyaset?
Parası olanın tezgâhı… Gücü olanın kulübü…
Ahlak, bilgi, birikim, liyakat?
Onlar seçim zamanı oy toplamak için kullanılan süs lafları. Bırakın Ankara’sını, İzmir’de bile bir koltuğa oturmak için ilim, vizyon değil; “cemiyet davetlerinde poz verirken yanına aldığın figüranlar” ve “kasana giren bağışların miktarı” belirleyici oldu.
Halk mı? Millet mi?
Artık sadece, siyasetçinin Instagram’daki fonu.
Tarih bile artık gelecek için referans değil.
“Ders alınmasın” diye geçmişi unutturma kampanyası yürütülüyor, ülkede de İzmir’de de! Üstelik ülke iktidarı ile İzmir’deki irade “farklı pencerelerden” bakıyor sanılıyor yaşama!
Ama ne yazık ki yolları benzer.
Halk........

© Haber Ege