Bir tarihçi, bir dilci kadar olmasa da bir Türk milliyetçisinin bilmesi gerekenleri yazıyorum.
Dil, bir milletin en belirgin özelliğidir. Milletler dili ile doğar, dili ile düşünür, dili ile yaşar, dilini kaybederek ölür. Tarihin kadim milleti Türkler; farklı coğrafyalarda, faklı dillerle karşılaşmış olsalar da dillerini genelde muhafaza edebilmişler, edemeyenler diğer diller içinde dilleriyle birlikte kimliklerini de kaybedip gitmişler. Devlet kurmada mahir olan atalarımızın, devlet yönetmekte aynı başarıyı gösterdikleri söylenemez. Bu bakımdan kurdukları devletler yıkılmış ama millet varlığı devam edip gelmiştir. Neden?

Milletlerin kahir ekseriyeti halktır. Halk dilini muhafaza ederek varlığını sürdürebilirken, dil değiştiren yöneticilerin ise akıbetleri pek hayırlı olamamış.

Okullar dille, ilim dille, zekâ dille gelişirken anlamanın anlatmanın en güzeli ana dille olur. Düşünmeden yazan, düşünmeden okuyan, düşünmeden inanan toplumlarda yaratıcı düşünce gelişmez, bilim insanı yetişmez. Bilimde geri kalan toplumlar, her şeyde geri kalırlar. Bu bakımdan Türkçe Türk Milleti için varlık dirlik meselesidir.

Anadolu Selçuklu ve Osmanlı'yı ele alalım. Selçuklu saraylarında Farsça, Osmanlı saraylarında Farsça, Arapça, Türkçe karışımı Osmanlıca diye adlandırılan kozmopolit bir dil kullanılıyor. Okullarda (medreselerde) Farsça, Arapça eğitim yapılıyor. Halk anadili Türkçe konuşsa da yöneticiler ve halk, aydınlar ve halk, din adamları ve cemaat hangi dilde iletişim kuruyorlar? Okunanını, söyleneni, anlamak mümkün mü? Halk Sade Türkçe kullansa da yöneticiler, aydınlar, din adamları gösterişe dayalı ağdalı bir dilin cakasını satmadalar. Okumak, yazmak çok az kişiye mahsus.

Fikri kaynak sınırlı, seviyeye yükselmiyor, zaman yeni şeyler üretmiyor.

Sanki okunanları anlamak için halktan olmamak lazım!

Anadolu Selçuklu Devleti'nin ve Osmanlı Devleti'nin yıkılması bir bakıma Türk........

© Antalya Son Haber